احمدی نژاد، دلقک سیاسی با دروغ های بی شاخ و دم

احمدی نژاد برای به انحراف کشاندن افکار عمومی جهانیان از جنایات رژیم در ایران، در سفرهای اش به آمریکا نهایت استفاده را از رسانه ها و مطبوعات آمریکائی برای سرپوش کذاردن بر جنایات خود و رژیم اش استفاده کند. او از اینکه در مقابل دوربین ها دروغ بگوید واهمه ای ندارد. به صورت یک دلقک سیاسی ظاهر می وشود و ایران را "بهشت برین" می کند و جالب اینکه رسانه با انجام مصاحبه با او به این دلقک اجازه می دهند آنگونه که می خواهد صدایش را از طریق آنها به گوش میلیونها شنونده در سراسر جهان برساند. سایت کلمه وابسته به موسوی، با ملاحظه کاری زیاد تنها بخش هائی از شارلانتاریسم احمدی نژاد را مطرح می کند که در تضاد منافع جهاحی قرار می گیرد و به کلیت جنایات رژیم اشاره نمی کند. همه چیز در مخالفت با احمدی نژاد به حساب او می گذارند و تمامیت رژیم از آنها مبرا می کند. به گزارش زیر توجه نمائید. هم فال است و هم تماشا.

کلمه - حسین ناصری نیا: سفر محمود احمدینژاد به نیویورک، خبر تازهای نیست؛ اتفاقی است که هر سال تکرار میشود. او هیچ تلاشی برای پنهان کردن ذوقزدگی از حضور در آمریکا و توجه رسانهها به خود نمیکند، حتی اگر این توجه با نوعی طنز و تحقیر نام ایران آمیخته باشد. او خوشحال است که میتواند به نیویورک برود، در خاک آمریکا علیه رهبران این کشور به تندی سخن بگوید و حرفهای عجیب و دور از انتظار بزند تا بلکه به سرخط اخبار رسانهها راه پیدا کند.

اما سفر این بار وی با سفرهای قبلی در حجم دروغهایی که از زبانش شنیده شد، تفاوت قابل ملاحظهای داشت. احمدینژاد این بار نه تنها ماجرای جنجالی حکم سنگسار سکینه محمدی را از اساس تکذیب کرد و مخالفان خود را به انتشار تصویر این حکم در اینترنت واداشت، بلکه ایران را همچنان آزادترین جای دنیا دانست و سرکوب مخالفان و محدود کردن رقیبان انتخاباتی خود را نیز به کلی انکار کرد.

اگرچه سخنرانیهای تکراری احمدینژاد دیگر مخاطب چندانی ندارد و شاید به همین خاطر بود که در زمان سخنرانی وی در نشست سران اهداف توسعه هزاره، بیشتر صندلیهای سالن خالی بود. اما رسانههای زیادی خواستار مصاحبه با او هستند، چرا که برای مخاطبان آنها شنیدن سخنانی یکسره دروغ و در تناقض با واقعیتهایی که در یک سال گذشته در عکسها و فیلمها و رسانههای تحت سانسور ایران منتشر شده، جالب به نظر میرسد.

با این حال رسانههای وابسته به دولت در ایران، از حالا خود را برای منحرف کردن افکار عمومی از بازتابهای دروغ پردازیهای احمدینژاد آماده کردهاند. یکی از اولین بسترسازیهای انحراف در افکار عمومی، طرح ادعای ترور احمدینژاد با شبیهسازی ماجرای سفر اخیر او با فصل آخر سریال ۲۴ است که فعلا در سایتهای حاشیهای مطرح شده و هنوز به مطبوعات و سایتهای اصلی نرسیده است. میتوان حدس زد که در روزهای آینده، به جای پاسخ به واقعیتهایی که در سفر به نیویورک انکار شدهاند، این خبر ساختگی ترور، تیتر یک تریبونهای فضاساز برای رئیس دولت باشد.

یکی از بزرگترین دروغهای رئیس دولت دهم در نیویورک، پیشنهاد مدیریت مشترک جهان بود، در حالی که او نه فقط با نزدیکترین دوستان اقتدارگرای خود نیز حاضر به مدیریت مشترک نیست و در پنج سال گذشته اصرار داشته که در تمام بخشهای مربوط دولت، از برنامهریزی تا امور اجرایی و رسانهها و امور خارجه، مدیریت را زیر نظر مستقیم خود قرار دهد، بلکه به تازگی برای از بین بردن تفکیک قوا، تقسیم قدرت و مدیریت مشترک در کشور نیز خیز برداشته و خود را به جای مجلس در رأس امور خوانده است. و اما دیگر دروغهای احمدینژاد:

انکار و انتشار حکم سنگسار

محمود احمدینژاد در مصاحبه با شبکه تلویزیونی ایبیسی، صدور حکم سنگسار برای سکینه محمدی را از اساس انکار کرد. او ابتدا از مخالفت دولت خود با مجازات و تنبیه حتی یک نفر سخن گفت و موضوع استقلال قوه قضاییه را به میان کشید، اما وقتی خبرنگار بر سؤال خود اصرار کرد، اصل موضوع را انکار کرد!

کریستین امانپور که این مصاحبه را انجام میداد، وقتی شنید: “او به سنگسار محکوم نشده است”، با تعجب اصرار و چند بار تکرار کرد که چنین حکمی صادر شده و کمی بعد مقامات حکومتی از لغو آن خبر دادهاند، اما احمدینژاد مصرانه ایستاد، این خبر را “جعلی و تبلیغات منفی سیاستمداران آمریکایی علیه ایران” خواند و افزود: “من نماینده حکومت ایران هستم و چگونه است که من از آنچه شما می گویید اطلاعی ندارم؟”

رئیس دولت در مصاحبه با شبکه تلویزیونی پیبیاس نیز با سؤالی در همین باره مواجه شد و با دروغ خواندن مجدد حکم سنگسار و بیان اینکه “مشکل شما احمدی نژاد است یا خانم سکینه محمدی”، به وجود ۵۳ زن آمریکایی در انتظار اعدام اشاره کرد و خواستار به راه افتادن کمپین حقوق بشر برای دفاع از آنان در آمریکا شد.

انکار عجیب حکم سنگسار سکینه محمدی از سوی احمدینژاد، باعث شد که دیروز (سه شنبه) تصویر حکم قضایی مذکور و رسید ثبت آن در دبیرخانه دیوان عالی کشور در سایتهای اینترنتی منتشر شود. حال باید دید احمدینژاد آیا باز هم حاضر به اصرار بر نظر خود خواهد شد یا از جواب صریح به سؤال در این باره طفره خواهد رفت.

دلسوزی برای زندانیان آمریکا، بیاعتنایی به زندانیان ایران

احمدینژاد در مصاحبه با خبرنگاران خبرگزاری آسوشیتدپرس، در برابر پرسشهای مکرری در خصوص سرکوب مخالفان در ایران قرار گرفت، اما به هیچکدام از آنها جواب سرراستی نداد؛ به طوری که خبرگزاریهای خارجی از “طفره” رفتن او گزارش دادند.

او در نهایت با بیان اینکه “از جانب دولت هیچ گونه محدودیتی برای مخالفان اعمال نشده است”، تلاش کرد تقصیر را به گردن دستگاه قضایی بیندازد و خود را مبرا کند. او برای این منظور، تصریح کرد که برخی “اشتباهات قضایی” در این میان رخ داده است و در عین حال مخالفان را متهم کرد که از قانون تخطی کرده و دستگاه قضایی را وادار به برخورد کردهاند!

خبرگزاری فرانسه در این باره گزارش داده است: “آقای احمدینژاد که در هفتمین سفرش به آمریکا، بسیار مطمئن و خونسرد به نظر میرسید، در گفتوگوی خود با خبرنگاران آسوشیتدپرس، سعی کرد از پاسخگویی صریح به پرسشهای آنها درباره برخورد خشن حکومت جمهوری اسلامی با معترضان به نتیجه انتخابات جنجالی ریاست جمهوری سال گذشته و سرکوب آنها طفره برود.”

رئیس دولت دهم با وجود تعدد سؤالات درباره وضعیت ناگوار زندانیان در ایران، هیچ اشارهای به این موضوع نکرد. اما در عوض، در مصاحبه دیگری که با شبکه تلویزیونی روسیه داشت، وقتی با پرسشی درباره وضع منتقدان زندانی در ایران روبهرو شد، به دلسوزی برای زندانیان آمریکا پرداخت و گفت: “البته نمیخواهم درباره مردم آمریکا که در زندان به سر میبرند، سخنی بگویم. امروز به نسبت جمعیت، بیشترین زندانی در آمریکا است، بیشترین آواره بیخانمان و تبعیض نیز در آمریکا وجود دارد و فکر میکنیم بهتر است مسؤولان آمریکایی بیشتر به وضعیت مردم آمریکا توجه داشته باشند. بهجای اینکه در کشورهای دیگر اتباع دیگران را به منظور فشار سیاسی بازداشت کنند، به وضعیت مردم خود برسند و پولهایی که در افغانستان، عراق و سایر نقاط دنیا هزینه میکنند را صرف رفاه، امنیت و آسایش مردم آمریکا بکنند.”

احمدینژاد در نشستی که با شورای دبیران هفته نامه تایم داشت، هم در برابر پرسشهایی در خصوص اعتراضات بعد از انتخابات و سرکوب مخالفان قرار گرفت، اما تاکید کرد که: “وجود تظاهرات در یک کشور مسئلهای منفی نیست” و به تظاهرات همزمان در آمریکا علیه سیاستهای اقتصادی و تصمیمات گروه ۲۰ اشاره کرد. با این حال او درباره نحوه رفتار دو دولت با مخالفان چیزی نگفت و هیچ مقایسهای در این زمینه صورت نداد.

او همچنین هنگامی که کریستین امانپور، خبرنگار شبکه تلویزیونی ایبیسی، به گزارش گروههای جهانی حقوق بشر در خصوص چهار برابر شدن اعدامها در دوران ریاست جمهوری خود اشاره کرد، به جای پاسخ صریح، گفت: “آنها (سازمان های حقوق بشر) از کجا میدانند؟ آنها که به ایران نیامدهاند”!

مخالفان من درگیر شدند و چند پلیس کشته شد!

موضوع ایجاد محدودیت برای دو رقیب انتخاباتی نیز در چند مصاحبه احمدینژاد با رسانهها تکرار شد و او هر بار یک جواب برای این پرسش عرضه کرد.

در مصاحبه با شبکه تلویزیونی پیبیاس آمریکا، از او درباره اعمال محدودیت برای میرحسین موسوی و مهدی کروبی سؤال شد. اما احمدینژاد بدون اشاره به تخلفات انتخاباتی و اعتراض دستکم نیمی از رای دهندگان به نتایج اعلام شده برای انتخابات، گفت: “این دو نفر در انتخابات نامزد بودند اما رای نیاورند بر اساس قانون باید به آرای مردم احترام می گذاشتند اما این کار نکردند و مردم را به آشوب و درگیری تشویق کردند!”

احمدینژاد دروغگویی خود را از این هم فراتر برد و ادعا کرد که در جریان اعتراضات بعد از انتخابات، تعدادی از نیروهای پلیس هم کشته شدهاند؛ ادعایی که حتی به ذهن خیالبافترین خبرنویسان سایتهای راستگرا هم خطور نکرده بود.

وی سپس ادعا کرد: “رقبا و مخالفین من همچنان آزاد هستند و به راحتی دیدگاه ها و نظرات خود را در جامعه بیان می کنند . اگر هم مشکلی وجود داشته باشد دستگاه قضایی طبق قانون رسیدگی می کند و قاضی هم مستقل از رییس جمهور و دولت است. اگر تحقیقاتی دراین خصوص وجود دارد به دستگاه قضایی مربوط می شود اما ارتباطی به فضای سیاسی کشور ندارد چرا که حتی ممکن است کسی از رییس جمهور هم شکایت کند که شخص رییس جمهور باید نسبت به آن شکایت پاسخگو باشد چرا که قانون اساسی همه را در برابر قانون مساوی گرفته است.”

احمدینژاد در حالی چنین ادعاهای عجیبی را مطرح میکرد که نه تنها هنوز به شکایت اصلاح طلبان از سردار مشفق به عنوان یک نیروی دست چندم دستاندرکار کودتای انتخاباتی رسیدگی نشده است، بلکه تعدادی از شاکیان به زندان برگردانده شدهاند تا از شکایت خود دست بردارند.

او همچنین در گفتگو با آسوشیتدپرس هم ادعا کرد که سران مخالفان (موسوی و کروبی) چند حزب و نشریه دارند و آزادانه امکان فعالیت دارند!

احمدینژاد در جمع سردبیران رسانههای آمریکایی نیز در برابر سؤالی درباره زندانیان سیاسی در ایران قرار گرفت که خبرنگار وال استریتژورنال پرسید. وی در جواب گفت: “به نظرم شما ساختار قوه قضائیه ایران را نمیشناسید، هر اقدامی انجام شود زیر نظر قاضی است و کسی که بدون دستور قضایی در زندان باشد نداریم. قوه قضائیه ایران مستقل است و زیر نظر دولت نیست.”

وی همچنین ادعا کرد: “منتقدان دولت آزادند و رهبران آنها نیز آزاد هستند، اما اینکه اگر کسی تخلفی کرده و با پلیس درگیر شده و آشوبی ایجاد کرده و دستگیر شده ارتباطی به دولت ندارد.”

رئیس دولت دهم در جمع ایرانیان ساکن آمریکا هم بار دیگر نتیجه انتخابات ریاستجمهوری را درست دانست و موسوی و کروبی را متهم کرد که در پی شکست انتخاباتی به رای اکثریت احترام نگذاشتهاند، و رفتار آنان را مغایر با دموکراسی خواند. احمدینژاد همچنین از پاسخ به پرسشهای حاضران درباره ایجاد محدودیت و اعمال فشار بر موسوی و کروبی شانه خالی کرد و قوه قضاییه را مسئول شکایات و بازداشتها دانست و دستگاه سیاسی را از دخالت در این امور مبرا خواند.

اما او حتی در دیدار علما و شخصیتهای اسلامی آمریکا هم از سؤال درباره محدودیتهای ایجاد شده برای موسوی و کروبی خلاصی نداشت. در این دیدار، یکی از حاضران از این محدودیتها انتقاد کرد و خواستار اعلام آشتی ملی در ایران شد. اما احمدینژاد اختلاف در ایران را به کلی انکار کرد و گفت: امروز ۷۵ میلیون ایرانی متحدتر از گذشته در صحنه حضور دارند ، روز ۲۲ بهمن سال گذشته شاید در طول ۳۰ سال گذشته بی نظیر بود و مشکلی در این راستا وجود ندارد منتهی عده ای اوضاع ایران را به گونه ای دیگر جلوه می دهند. اگر این گونه که جلوه می دهند واقعا در ایران اختلافات شدیدی وجود داشت، دشمنان یک لحظه هم در حمله به ایران تردیدی به خود راه نمی دادند.

ایسنا در این باره گزارش داد که یکی از شرکت کنندگان دراین مراسم به احمدی نژاد گفته: “چهار نفر که علیه شما صحبت کرده اند در ایران دستگیر شدهاند”، اما او پاسخ داده است: “این خبر واقعیت ندارد، این افراد جرمهای دیگری نیز مرتکب شده بودند که یکی از آنها نیز این بود و آنها به خاطر جرمهای دیگر دستگیر شدند!”

او همچنین در پاسخ به صحبتهای یکی از حاضران که از اعلام حضور بیشترین زندانیان سیاسی در زندان اوین خبر میداد، گفت: “بیشتر زندانیان در زندان اوین قاچاقچیان مواد مخدر هستند.”

آزادیهای بینظیر در ایران

در مصاحبه احمدینژاد با رسانهها در نیویورک، بارها ادعا شد که ایران آزادترین کشور دنیاست! خبرگزاری فرانسه در این باره به گفتگوی رئیس دولت ایران با آسوشیتدپرس اشاره کرد و با اشاره به اینکه احمدینژاد چیزی درباره توقیف دهها روزنامه در ایران و دستگیری و محاکمه تعداد زیادی از رهبران سیاسی مخالف دولت نگفت، از قول وی نوشت: “آزادیهای سیاسی در ایران وجود دارد و در این زمینه، «ایران از کشورهای دیگر آزادتر است!”

احمدینژاد در این مورد گفت: “وقتی ما درباره آزادی بحث میکنیم، باید آن را در یک سطح مقایسهای انجام دهیم و درنهایت آزادی به معنی حکومت اکثریت است، بنابراین اقلیت نمیتواند حکومت کند.”

وی همچنین در اظهارنظری قابل تامل، ادعا کرد: “در ایران هیچ کس کارش را به خاطر بیان عقایدش از دست نمیدهد. از این زاویه، وضعیت ایران خیلی بهتر از جاهای دیگر دنیاست.”

تا ساعتی پس از انتشار این مطلب، احمدی نژاد قرار است او با لاری کینگ و همچنین مجله نیوزویک مصاحبه داشته باشد. بعید نیست که او باز هم مثل چهار روز گذشته، سخن بگوید. بدین ترتیب باید منتظر دروغهای جدید رئیس دولت مدعی اصولگرایی هم باشیم.